اثرات دگرآسیبی ترشحات ریشه ای دو رقم برنج بر جوانه زنی و رشد دانه رست های جو وحشی

آللوپاتی (دگرآسیبی) به اثرات سودمند یا زیان آور یک گیاه بر گیاه دیگر، از طریق آزادسازی مواد شیمیایی از بخش های یک گیاه بوسیله ترشحات ریشه، تبخیر و بقایای گیاهی در سیستم های کشاورزی و طبیعی اشاره دارد. تحقیق حاضر در گروه زیست شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد در سال 1389 انجام شد. در این تحقیق برای بررسی پتانسیل آللوپاتی ترشحات ریشه دانه رست های برنج، دانه رست های 6 روزه دو رقم برنج (شمال و کلات) با دانه رست های 3 روزه جو وحشی در ظروف پتری و در شرایط کنترل شده در چهار تیمار (2، 4، 8 و 10 روز) قرار گرفتند. برای بررسی درصد و سرعت جوانه زنی بذرهای جو، آب حاوی ترشحات ریشه دو رقم برنج که در شرایط گلدانی کشت شده بودند، جمع آوری گردید و تیمارهای 25، 50 و 75 درصد برای مطالعه اثر آنها بر سرعت و درصد جوانه زنی جو مورد استفاده قرار گرفت. هر دو رقم برنج از رشد ریشه چه، ساقه چه و وزن تر دانه رست های جو جلوگیری کردند. بیشترین اثر بازدارندگی بر طول ریشه چه و ساقه چه در تیمار دو روزه برنج شمال و همچنین بیشترین میزان بازدارندگی بر وزن تر در برنج شمال در تیمار ده روز بود. در حضور این تیمارها سرعت و درصد جوانه زنی بذرهای جو کاهش یافت. کمترین درصد و سرعت جوانه زنی در تیمار 25 درصد برنج کلات با میانگین 81/0± 3 و 019/0 ± 09/0 مشاهده شد.